تفال به حافظ امروز دوشنبه 28 فروردین 1402 - طراحی وبسایت

به گزارش طراحی وبسایت، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

دمی با غم به سر بردن دنیا یک سر نمی ارزد

به می بفروش دلق ما کز این بهتر نمی ارزد

به کوی می فروشانش به جامی بر نمی گیرند

زهی سجاده تقوا که یک ساغر نمی ارزد

رقیبم سرزنش ها کرد کز این باب رخ برتاب

چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی ارزد

شکوه تاج سلطانی که بیم جان در او درج است

کلاهی دلکش است، اما به ترک سر نمی ارزد

چه آسان می نمود اول غم دریا به بوی سود

غلط کردم که این طوفان به صد گوهر نمی ارزد

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی

که شادی دنیا گیری غم لشکر نمی ارزد

چو حافظ در قناعت کوش و از دنیای دون بگذر

که یک جو منت دونان دو صد من زر نمی ارزد

توضیح لغت: دلق: به فتح اول خرقه/ دنیی دون: مال و مقام پست دنیوی

تفسیر عرفانی:

غم و اندوه در این چرخ گردون هیچ اهمیتی ندارد. قناعت کردن برترین شیوه برای گذر کردن از مقامات پست دنیوی است و آنان که قناعت پیشه می نمایند رهروانی هستند که فقط برای بهره گیری از ذات دوست قدم در دریای بیکران عشق می شوند.

تعبیر غزل:

اتفاقی اتفاق افتاده و یار شما به دیاری سفر نموده و شما را رها نموده است؛ در این وادی بازگشتی نیست. شما از رنج دوری او غمگین هستید. شاید زمان آن رسیده که او را فراموش کنید.