کتابی سرگرم کننده و آموزشی درباره سرماخوردگی - طراحی وبسایت

به گزارش طراحی وبسایت، به گزارش خبرنگار خبرنگاران (ایبنا)، مریض شدن تجربه ناخوشایندی است که چه بخواهیم چه نخواهیم آن را تجربه نموده ایم. اگر تنها باشیم خودمان باید از خودمان مراقبت کنیم و اگر در کنار خانواده مان زندگی کنیم آنها به شرایط ما رسیدگی می نمایند تا هرچه زودتر حال مان خوب گردد.

خرسی مریضه تب داره از مجموعه خرسی و دوستانش نوشته کارما ویلسون است که فیروزه کاتب ترجمه نموده و مریم اسلامی به شعر برگردانده است. این اثر از سوی نشر پرتقال به چاپ رسیده است. مجموعه کتاب های خرسی و دوستانش داستان هایی در قالب شعر و به زبان ساده برای خردسال است که در هر جلد آن، بچه ها با یک موقعیت یا مسئله روبه رو می شوند و یاد می گیرند در هر شرایطی چه اتفاق هایی ممکن است برایشان بیفتد و برای حل مشکل چه راه هایی وجود دارد؛ اینکه خودشان باید چه کار نمایند یا دوستان شان چطور می توانند به آنها یاری نمایند و شرایط را تغییر دهند.

در کتاب خرسی مریضه تب داره بچه ها یاد می گیرند که موقع سرماخوردگی باید چه کار نمایند، چه غذایی بخورند و چطور مراقب خودشان باشند. آنها یاد می گیرند که سرماخوردگی واگیر دارد و ممکن است به بقیه هم سرایت کند. استفاده از زبان شعر برای بیان یک مسئله آموزشی با توجه به ضربآهنگ آن یاری می نماید تا راحت تر موضوع در فکر بماند و پیچیدگی خاصی برای مخاطب کودک ایجاد نکند. با شعر می توان خیلی از مسائل آموزشی را راحت تر بیان نمود و استفاده از تخیل و قالب حیوانات هم توجه کودک را به خودش جلب می نماید و هم این مخاطب کوچک به طور غیرمستقیم می فهمد که اگر در آن موقعیت قرار بگیرد، چگونه باید واکنش نشان دهد؛ در نتیجه در یادگیری مفاهیم تأثیرگذار خواهد بود.

در این کتاب، زبان شعر ساده و بچگانه است و برای فهم مخاطب آسان. نویسنده در آن همدلی و همراهی دوستان خرسی را نشان می دهد که با یاری کردن و مراقبت از او کوشش می نمایند تا حال او سریع تر خوب گردد.

خرسی حالش خوب نمی شد

اوهو اوهو سرفه می کرد

می گفت حالا چیکار کنم

با تب و لرز و گلودرد

هرکسی یک چیزی می گفت

هرکسی یک کاری می کرد

هرکس هرجور می تونست

از اون پرستاری می کرد

دوستای خوب خرسی جون

شب تا سحر بیدار بودن

همه کنار دوست شون

همون جا توی غار بودن

تصویرگری کتاب هم زیبا و مجذوب کننده است؛ روند داستان را همراه با شعر شرح می دهد، به جزئیات توجه نموده و توصیف بعضی اتفاقات، صحنه ها و شخصیت ها را که در شعر به آن اشاره نمی گردد کامل می نماید تا مخاطب راحت با آن ارتباط بگیرد.