یک موسیقی شناس: سنت گرایی آفت موسیقی ایران است - طراحی وبسایت

به گزارش طراحی وبسایت، خبرنگاران/خراسان رضوی یک نوازنده و موسیقی شناس با اشاره به انتشار کتاب رساله نوین موسیقی ایران و نقش آن بر تدوین ساختار آکادمیک برای موسیقی ایرانی گفت: باید سنت گرایی که همیشه در موسیقی ایرانی حضور داشته و به نوعی تبدیل به آفت موسیقی ایرانی شده را کنار بگذاریم و موسیقی خود را به زبان بین المللی تعریف کنیم.

علیرضا پورغلام در گفت وگو با طراحی وبسایت با اشاره به انتشار کتاب رساله نوین موسیقی ایران اظهار کرد: این کتاب سه جلدی به وسیله بهروز فخیمی که سال ها از عمر خود را صرف پژوهش در موسیقی نموده، نوشته شده و توانسته است تأثیر بسیاری بر حوزه تئوری موسیقی ایرانی بگذارد.

وی ادامه داد: مخاطبان این رساله افرادی هستند که با موسیقی به ویژه موسیقی آکادمیک آشنایی داشته و با حداقل های موسیقی را می شناسند؛ لذا این اثر کتابی تخصصی به شمار میرود.

پورغلام با تأکید بر اینکه این کتاب رساله ای در حوزه موسیقی نوین ایران است، توضیح داد: از زمان عبدالقادر مراغه ای فرد دیگری رساله ای در حوزه موسیقی ایرانی ننوشته است اما حاصل 30 سال کوشش و کنکاش و پرسشگری بهروز فخیمی در حوزه موسیقی انتشار سه جلد کتاب 1300 صفحه ای می گردد که با کیفیتی مناسب و زبانی شیوا پاسخ تمام سوالات و مشکلاتی را می دهد که سال ها در حوزه موسیقی مطرح بود و اساتید ما نمی توانستند به آن پاسخ دهند.

نباید درهای یادگیری را به روی خود ببندیم

وی با اشاره به بی توجهی بعضی از اساتید به این کتاب اعلام نمود: متأسفانه بعضی از اساتید بدون مطالعه کتاب با آن مخالفت می نمایند؛ در حالی که نباید درهای یادگیری را روی خود ببندیم. کسانی که کلمه استاد را یدک می کشند و درهای یادگیری را روی خود می بندند، شاید با خود تصور نمایند که امورات ما با همین دانسته ها می گذرد و نیازی به یادگیری بیشتر نداریم اما در آینده به اشتباه خود پی خواهند برد.

این موسیقی شناس اضافه نمود: شاید در حال حاضر این کتاب اقبال چندانی نزد اساتید نداشته باشد اما همین اساتید و کلیه هنرجویان در چند سال آینده ملزم به یادگیری این کتاب به منظور آموزش صحیح موسیقی خواهند بود.

کشف حلقه مفقوده موسیقی ایرانی

وی با اشاره به بعضی از ویژگی های این کتاب مطرح کرد: همیشه حلقه گمشده ای میان موسیقی ادواری و موسیقی کلاسیک ایرانی وجود داشت؛ در حالی کتاب های شرح ادوار صفی الدین ارموی، عبدالقادر مراغه ای و مبارک شاه بخاری در دسترس بوده و مطالعه می گردد اما کسی نمی توانست این حلقه گمشده را کشف کند. با این حال بهروز فخیمی در رساله نوین موسیقی ایران این حلقه مفقوده را کشف نموده و با استناد به این کتاب می توان به صورت علمی و مستدل شرح داد که چگونه موسیقی ادواری ما به موسیقی دستگاهی تبدیل شده است.

پورغلام گفت: اینکه موسیقی دستگاهی ایران از چه هنگامی و به چه صورت شروع شد، یکی از ساده ترین پرسش هایی است که کمتر استادی می تواند به روشنی به آن پاسخ دهد. اساتید در مقابل این پرسش تنها می توانند بگوید موسیقی دستگاهی ایران از زمان قاچار شروع شد، اما نمی توانند چگونگی شروع شدن، پیش زمینه و مسائل علمی آن را شرح دهند. این ها مسائلی است که در رساله نوین موسیقی ایران به روشنی و با تیکه بر مسائل علمی پاسخ داده شده است.

وی با اشاره به اینکه خوشبختانه این رساله هم اکنون در دسترس است و امیدواریم اهالی موسیقی بیشتر به سمت مسائل علمی رفته و درهای یادگیری را روی خود نبندند، توضیح داد: باید اجازه دهیم هنرمندانی که در این زمینه زحمت کشیده و از مال و جان خود گذشتند، شناخته شوند و نباید به راحتی از کنارشان بگذریم.

این موسیقی شناس اعلام نمود: فاصله گیری از سنت گرایی موضوعی است که این رساله سعی بر انجام آن داشته و ساختاری آکادمیک برای موسیقی ایرانی تعریف نموده است.

وی اضافه نمود: اتفاق بزرگی که در این کتاب می افتد، اثبات این امر است که موسیقی غرب موسیقی ایرانی بوده که از ما دزدیده شده و بار دیگر به صورت ناقص به خورد ما داده شد. با این حال آنان به ما تحمیل می نمایند که شما بی سواد هستید و ما با سواد. در این کتاب ثابت می گردد که چنین چیزی نیست.

مرتضی اسکافی، رئیس اتحادیه محصولات فرهنگی مشهد نیز در گفت وگو با طراحی وبسایت با اشاره به انتشار کتاب رساله نوین موسیقی ایران گفت: این رساله توانسته چالش هایی که از بدو تولد موسیقی در ایران و خراسان وجود داشته را آنالیز کند و به تک تک موضوعات عنوان شده به صورت علمی پاسخ دهند.

وی ادامه داد: این نخستین بار است که چنین کتابی در حوزه موسیقی نوین ایران منتشر شده است.