بوسه هر روز آب بر پای معلمان دیشموکی، روستای پاپره تصویر واقعی محرومیت - طراحی وبسایت

به گزارش طراحی وبسایت، حکایت معلمان باغیرتی که در سایه نبود پل، وحشت عبور از رودخانه خروشان لیراب را به جان می خرند تا مبادا دانش آموزی از تحصیل باز ماند.

به گزارش طراحی وبسایت از یاسوج، عبور هر روزه از رودخانه حکایت فداکاری و از جان گذشتگی معلم هایی است که نه تنها گنجی در دل کوهستان ندارند، بلکه در صندوقچه دل مهربان خود، علم و دانش را برای 50 دانش آموز ساکن روستای پا پره در بخش دیشموک به سوغات می برند.

همان روستایی است که غبار محرومیت را می توان بر چهره اش دید، نبود پل برای عبور از رودخانه باعث شده از شنبه تا چهارشنبه هر هفته، معلم هایی که فداکاری را در واقعیت به تصویر کشیده اند، از این رودخانه عبور نمایند تا درس فداکاری را به دانش آموزان بیاموزند.

در آن سوی آب استرس را در چشمان دانش آموزانی که به عشق معلم های خود به پیشواز آمده بودند، می شد به راحتی دید، لحظه ای که آموزگار عرض رودخانه را می گذراند و دانش آموزان آن ها را در آغوش می کشند و شکرگذار هستند که این بار هم آنها در صحت و سلامت به روستا رسیدند.

محمدی یکی از اهالی روستای پاپره می گوید: سال های زیادی است که به علت نبود پل روی رودخانه، با مسائل زیادی روبرو هستیم، خطر غرق شدن به ویژه در فصل زمستان و بارش باران و برف زیاد است.

او اضافه کرد: با این شرایط چگونه می توان مادران باردار را در مواقع اضطراری به بیمارستان رساند؟ تنها درخواست ما از مسئولان احداث پل است تا بتوانیم به راحتی و با کمترین خطر از آن عبور نموده و کارهای روزمره را انجام دهیم.

غفاری یکی از معلم های دیشموکی به خبرنگار ما گفت: با شروع سال تحصیلی و در هر شرایطی هر روز ساعت 7 و ده دقیقه برای حضور در کلاس درس باید از این رودخانه سمه عبور کنیم و ساعت 12 و ربع برای بازگشت به منزل آن را طی خواهیم کرد.

او اضافه کرد: حتی در مواقع بارندگی و افزایش دبی رودخانه هم کلاس درس را تعطیل نمی کنیم و برخورداری از سواد و پیشرفت آن ها برای ما اهمیت زیادی دارد، اما امکان تدریس فقط تا انتها مقطع ابتدایی داریم و این دانش آموزان باید برای ادامه تحصیل به روستاهای دیگر بروند.

غفاری گفت: دانش آموزان از استعدادهای زیادی برخوردارند، علاقه زیادی به ادامه تحصیل دارند و شایسته است مسئولان نه برای ما معلم ها، بلکه برای حفظ جان اهالی این روستای محروم هر چه سریع تر نسبت به احداث پل مناسب اقدام نمایند.

اختر یکی دیگر از معلم ها دیشموکی گفت: اگر شرایط برای تردد دانش آموزان فراهم نگردد، امکان ترک تحصیل وجود دارد، زیرا گستردگی دروس در مقاطع بالاتر بیشتر است و شاید هر معلمی نتواند با چنین شرایطی هر روز از این رودخانه عبور کند.

اندیک، معلم فداکار گزارش ما گفت: شرایط بسیار سخت است، اما ما آن را بخاطر این دانش آموزان تحمل می کنیم، ولی ساخت یک پل ایمن لازم است تا مشکل تردد حل شده و دانش آموزان برای ادامه تحصیل انگیزه بگیرند.

ستایش، دانش آموزی که در کلاس درس این معلم های فداکار، درس از خود گذشتگی را در کنار علم و دانش می آموزد بیان نمود: معلم های خیلی خوبی داریم و برای پیشرفت ما کوشش می نمایند.

او اضافه کرد: همواره نگران هستیم که وقتی از رودخانه عبور می نمایند، اتفاقی نیفتد، ولی اگر پل داشته باشیم، دیگر معلم ها مجبور نیستند سرمای آب و خطرات آن به جان بخرند، مخصوصا که الان کرونا وجود دارد و باید بیشتر مراقب سلامتی باشیم.

اله کرم جانی پور مدیر کل راهداری و حمل و نقل جاده ای کهگیلویه و بویر احمد گفت: بر اساس برنامه ریزی های اجرا شده، مقرر شده در اسرع وقت مناقصه ای برای احداث پل روستای پاپره که به 20 میلیارد تومان اعتبار احتیاج دارد، برگزار کنیم.

او اضافه کرد: کوشش می کنیم تا قبل از نوروز 1401 پیمانکار پروژه را معین کنیم و در آینده ای نزدیک با احداث و بهره برداری از آن، مسائل تردد اهالی این روستا به انتها برسند.

مشکل تردد روستائیان ساکن در منطقه ها محروم استان کهگیلویه و بویر احمد به روستای پا پره محدود نمی گردد، بلکه روستاهای بید انجیر هم از داشتن یک پل برای تردد و آب آشامیدنی سالم محروم است، بطوری که تنها راه برای گذر از رودخانه نامهربان، ارابه آهنینی است که انگشتان تعدادی از اهالی را به غارت برده است و آنگونه که مشاهده می گردد، انگار محرومیت ها انتها ندارند.

س